Obrządzanie parowozów w Parowozowni Ostrów - relacja fotograficzna

ZOBACZ TAKŻE  Parowozownia Ostrów - opis makiety | Obrządzanie parowozu w Par. Ostrów |  Obrządzanie zdjęcia i grafika | Funkcjonowanie Parowozowni Ostrów | Ogólny opis i charakterystyka parowozowni  | Eksploatacja parowozów | Filmy z Parowozowni Ostrów w tym z obrządzania parowozów

OBRZĄDZANIE PAROWOZU Pt31 MD OSTRÓW
Przejazd parowozu Pt31 od pociągu ze stacji do parowozowni

1. Odczepienie parowozu od pociągu.
   
2. Pierwsze badanie łożysk osiowych i czopów (sprawdzenie czy części trące nie są zagrzane).
3. Odmulanie kotła podczas przejazdu pomiędzy stacją a parowozownią.
4. Stopniowe obniżanie ciśnienia pary w kotle (juz podczas dojazdu do stacji końcowej).
5. Przejazd ze stacji do parowozowni.
   
   
   Panorama Parowozowni Ostrów
   
   
   Panorama Parowozowni Ostrów
   
   
   Panorama Parowozowni Ostrów
   
   Panorama Parowozowni Ostrów
   

Obrządzanie wraz z naprawą bieżącą

Przyjazd parowozu do parowozowni na Punkt Kontrolny i nawadnianie

1. Przyjazd parowozu po torze 2a na Punkt Kontrolny.
   
2. Uzupełnienie zapasu wody w tendrze (nawadnianie parowozu).
   
3. Przekazanie przez drużynę Dyspozytorowi uwag na temat pracy parowozu i napraw koniecznych do wykonania:
   - wymiana przepalonej żarówki
   - grzanie się przedniej osi
   
4. Ustalenie przez Dyspozytora dalszych etapów prac przy parowozie z brygadzistami.
   
5. Wydanie przez Dyspozytora dyspozycji drużynie parowozowej odnośnie dalszych manewrów.
   
   
   2. Uzupełnianie zapasu wody w tendrze (nawadnianie parowozu) z żurawia wodnego.
   
   
   
6. Wjazd parowozu na obrotnicę
   
   
   
7. Przejazd na tor 12 na kanał oczystkowy i do stanowiska przedmuchiwania rur ogniowych.
   
   
   7. Przejazd na tor 12 na kanał oczystkowy i do stanowiska przedmuchiwania rur ogniowych.
   
   Oczyszczanie dymnicy i przedmuchanie rur ogniowych, opróżnianie parowozu z resztek węgla w tendrze
   
8. Zakropienie dymnicy zakrapiaczem przez pomocnika maszynisty.
9. Zamknięcie drzwiczek paleniskowych i klap popielnika (aby uniknąć przeciągu szkodliwego dla kotła i ułatwić pracę czyścicielowi).
   
10. Otwarcie dymnicy.
11. Oczyszczanie dymnicy przez pracowników parowozowni z resztek leszu i nalotu sadzy.
12. Równoczesna kontrola przez drużynę parowozową stanu dymnicy. Sprawdzenie czy:
    a) ściana sitowa jest w dobrym stanie
    b) rury ogniowe nie zaciekają,
    c) wyczystki dymniczne są szczelne,
    d) komory przegrzewacza w połączeniach z elementami i rurami parowymi są szczelne,
    e) dysza wylotowa i dmuchawka jest w dobrym stanie i czy jest ustawiona w osi komina,
    f) siatki odiskiernika nie są uszkodzone i czy wszędzie ściśle przylegają,
    g) zakrapiacz dymniczny jest w dobrym stanie,
    h) ściana dymnicy w miejscach przejścia rur wlotowych i wylotowej jest należycie uszczelniona,
    i) dzrzwi dymniczne zamykają się szczelnie.
    
13. Równoczesne pobranie próbek wody przez laboranta parowozowni, w celu ustalenia dawkowania środka zmiękczającego (Sodafosu lub Sofosulu).
    
    
    Po zakończeniu oczyszczania dymnicy:
    
14. Przedmuchanie rur ogniowych (płomienic i płomieniówek) za pomocą sprężonego powietrza.
    
    
15. Opróżnienie tendra parowozu z resztek niespalonego węgla (stosowane w razie potrzeby) i ich usunięcie z kanału oczystkowego za pomocą wyciągu klatkowego dwuszybowego.
    
    
    
16. Wjazd parowozu na obrotnicę.
    
    
    Kanał oczystkowy. Widoczny elektryczny wyciąg suwnicowy do wózków ze szlaką (usunięte z paleniska i popielnika resztki węgla, żużlu i popiołu zmieszane z wodą i olejem).
    
17. Przejazd na tor numer 8 na kanał oczystkowy.
    
    
    Pt31 na kanale oczystkowym. Za pracownikiem parowozowni, po prawej stronie, stojak na narzędzia do oczyszczania popielnika i paleniska.
    
    Oczyszczanie paleniska (skrzyni ogniowej)
18. Przygotowanie ognia pod ścianą sitową paleniska (skrzyni ogniowej) i zamknięcie wszystkich klap popielnika. Lekkie otwarcie dmuchawki (aby dym nie uchodził przez drzwiczki paleniskowe i nie przeszkadzał czyścicielom w pracy).
19. Zakropienie popielnika zakrapiaczem przez pomocnika maszynisty.
    
20. Oczyszczanie paleniska z resztek niespalonego węgla, żużla i popiołu przez pracowników parowozowni, pod nadzorem drużyny parowozowej. Oczyszczanie ścian skrzyni ogniowej z sadzy.
21. Równoczesna kontrola przez drużynę parowozową stanu paleniska. Sprawdzenie czy:
    a) korki topliwe nie są naruszone i czy są szczelne,
    b) ściany skrzyni ogniowej nie są wypaczone i czy są szczelne,
    c) zespórki nie są popękane i czy nie zaciekają,
    d) umocowanie rur w ścianie sitowej jest w dobrym stanie - czy nie jest wypalone i czy jest szczelne,
    e) sklepienie nie jest uszkodzone i czy nie grozi mu zapadnięcie,
    f) rusztowiny nie są poprzepalane oraz czy ruchoma część rusztu jest w należytym stanie,
    g) drzwiczki paleniskowe są w dobrym stanie i czy szczelnie się zamykają
22. Po czyszczeniu paleniska pomocnik maszynisty porządkuje węgiel na ruszcie w taki sposób, aby pod wszystkimi ścianami stalowych skrzyń ogniowych, a przede wszystkim pod ścianą sitową, znajdowała się odpowiednia ilość rozżażonego węgla, pozostała zaś część powierzchni rusztu pokryta była cienką warstwą niezupełnie wypalonego węgla. W razie potrzeby pomocnik zasila ogień niezbyt drobnym węglem. Zabieg ten pozwala na utrzymanie jednakowej temperatury ścian skrzyni ogniowej i zapobiega powstawaniu szkodliwych naprężeń blach kotłowych.
    
    
    Na kanale oczystkowym. Widoczny elektryczny wyciąg suwnicowy do wózków ze szlaką. Po prawej stronie żuraw wodny.
    
    W tym samym miejscu, na torze numer 8:
    Oczyszczanie popielnika
    
23. Skropienie zakraplaczem popielnika przez pomocnika maszynisty.
24. Oczyszczanie popielnika z resztek niespalonego węgla, żużla i popiołu przez pracowników parowozowni.
25. Równoczesna kontrola stanu popielnika przez drużynę parowozową. Sprawdzenie czy:
    a) klapy i sita nie są poprzepalane i czy szczelnie się zamykają,
    b) ściany popielnika i jego zawieszenie nie wymagają naprawy,
    c) zakrapiacz popielnika nie jest uszkodzony.
    
26. Równoczesna kontrola stanu popielnika przez drużynę parowozową. Sprawdzenie czy:
    a) klapy i sita nie są poprzepalane i czy szczelnie się zamykają,
    b) ściany popielnika i jego zawieszenie nie wymagają naprawy,
    c) zakrapiacz popielnika nie jest uszkodzony.
    
    Oczyszczanie skrzyni wodnej i popielnika może odbywać się również na stanowisku do przedmuchiwania rur ogniowych, na którego torze znajduje się kanał oczystkowy. Podczas opisywanego obrządzania parowozu Pt31 stanowisko to musiało być zwolnione dla obrządzania kolejnego parowozu. W związku z tym konieczny był przejazd na inny kanał oczystkowy.
    
    
    Nawęglanie parowozu. Na pierwszym planie zasiek węglowy. Tuż za nim tor wąskotorowy do rozładunku lub załadunku wąskotorowych wagonów węglarek. Za nim - tory normalnotorowe. Pierwszy - objazdowy i dla wagonów węglarek. Kolejne dwa - do obrządzania parowozów. Ostatni, skrajny - do wyładunku wagonów z piaskiem i przeładunku materiałów pędnych z cystern.
    Za zasiekiem węgowym ruchomy, obrotowy dźwig węglowy z chwytakiem, na wsporniku portalowym (bramowym). Dźwig porusza się na własnych, szerokich torach. Po lewej stronie, za dźwigiem zespół czterech zasobników lejowych, umożliwiający nawęglanie różnymi gatunkami węgla, na dwóch równoległych torach.
    
    
    Widok na urządzenia do nawęglania z lotu ptaka. Po prawej stronie od zasobników lejowych widać dwa zasobniki do grawitacyjnego załadunku piasku do piasecznic parowozów.
    
    Nawęglanie i piaskowanie
27. Przejazd po torze numer 8 pod zasobnik lejowy do nawęglania (na tym samym torze).
    
28. Nawęglanie (nabór węgla).
    
    
    Pt31 pod zasobnikami z piaskiem. Załadunek następuje do zbiornika na piasek na kotle parowozu (patrząc od przodu parowozu na kotle znajduje się kolejno: komin, zbieralnik pary, zbiornik na piasek).
    
    
    Piaskownia. Na pierwszym planie widoczny bunkier do suszenia piasku i elektryczny wyciąg suwnicowy z chwytakiem, do rozładunku piasku z wagonów do bunkra (suszarni piasku), a następnie przenoszenia piasku z bunkra do zasobników grawitacyjnych.
    
    
29. Przejazd pod zasobnik do piasku.
30. Nabór piasku do piasecznicy z zasobnika grawitacyjnego (w razie potrzeby).
31. Przejazd parowozu na tor numer 10 przez rozjazdy.
    
32. Wjazd na obrotnicę. 
    
33. Przejazd na tor numer 8a.
    
    Mycie zewnętrzne, pobór materiałów smarnych i przegląd parowozu w hali
34. Mycie zewnętrzne parowozu (w razie potrzeby).
    
35. Wjazd parowozu na obrotnicę.
    
36. Wjazd do hali wachlarzowej parowozowni na stoisko 2.
    
37. Podklinowanie parowozu.
    
38. Pobranie smarów, olejów i czyściwa.
39. Przegląd stanu technicznego parowozu.
    
    Zdanie parowozu, naprawy bieżące lub okresowe
    
40. Zdanie parowozu przez drużynę parowozową Starszemu Palaczowi parowozowni.
41. Przekazanie Dyspozytorowi przez drużynę parowozową informacji na temat wszystkich ważniejszych nieregularności w czasie odbytej jazdy i opisanie ich w książce wydarzeń.
42. Wręczenie Dyspozytorowi dokumentów z odbytej jazdy (m.in. wykazu pracy parowozu, kwitów węglowych i za pracę dodatkową) oraz kluczy do parowozu.
43. Zejście drużyny parowozowej na odpoczynek do noclegowni.
44. Naprawy bieżące lub naprawa okresowa parowozu (zależnie od potrzeb i przebiegu parowozu).
    
    Oczekiwanie na kolejną służbę
45. Wyjazd parowozu z hali wachlarzowej na obrotnicę.
46. Obrócenie parowozu na obrotnicy.
47. Przejazd na tor postojowy 8a, 6a, 8b lub 16 w oczekiwaniu na objęcie służby.
48. Mycie zewnętrzne parowozu (w razie potrzeby na torze 8a).